Problemy maluchów: futrzany przyjaciel
Nie ulegaj prośbom dziecka jeśli czujesz, że zwierzak w domu to dla ciebie tylko dodatkowy, uciążliwy obowiązek. Pamiętaj, że pies lub kot będzie z wami przez kolejnych kilkanaście lat.
Twoje dziecko bardzo chce mieć kotka lub pieska? Zanim podejmiesz decyzję, rozważ wszystkie za i przeciw?
Przede wszystkim nie mów od razu: tak lub nie. Powiedz, że musisz się zastanowić.
• Weź pod uwagę warunki w domu i wiek swojego dziecka. Pamiętaj też, że to ty, a nie twoja pociecha zostaniesz opiekunką przygarniętego zwierzaka. Będziesz go karmić, sprzątać po nim i chodzić do weterynarza.
Nawet 10-12-latek nie jest wystarczająco "dorosły", by w pełni odpowiedzialnie zatroszczyć się o czworonoga.
• Nie decyduj się na psa, gdy przez cały dzień nikogo nie ma w domu. Nawet jeśli dziecko wraca wcześnie ze szkoły i może wyjść z psem na spacer, lepiej, żeby nie robiło tego samo. Co będzie, gdy inny pies zaatakuje waszego czworonoga?
Albo pupil pociągnie na smyczy dziecko na jezdnię?
• Kot wytrzyma dłużej sam w domu, niż pies. Ale dla malucha poniżej 3 lat raczej nie będzie najlepszym przyjacielem.
Dziecko, nawet nieumyślnie, może sprawić kotu ból, a ten "odda", używając pazurów.
Jeśli zdecydujesz się na kota, to wybierz dorosłego (ok. 2-letniego) i dobrze wychowanego.
A potem pozwól, by dziecko i kot ułożyli sobie wzajemne stosunki.
Gdy twoja pociecha pociągnie zwierzaka za ogon, a ten ją podrapie, nie krzycz na kota. Wytłumacz dziecku, że tak nie wolno.
• Gdy weźmiesz już czworonoga, wykorzystaj jego obecność do uczenia dziecka odpowiedzialności. Wyznacz obowiązki związane z opieką nad pupilem, np. dbanie, aby zawsze miał czystą wodę w misce.
