Reklama

Depresja poporodowa a inne zaburzenia okołoporodowe

Podjęcie jakichkolwiek działań terapeutycznych lub farmakologicznych powinno być poprzedzone konsultacją z psychiatrą lub psychologiem, który stwierdza, czy ma do czynienia z depresją poporodową, czy też być może z innego rodzaju zaburzeniem nastroju.

Baby Blues

Najczęściej depresja poporodowa mylona jest z tzw. Baby Blues, czyli wahaniami nastroju występującymi już od samego porodu, lub wykluwającymi się do 2-3 tygodnia. Baby Blues spowodowane jest hormonalnymi zmianami, które zachodzą w wyniku urodzenia dziecka. Po dziewięciu miesiącach noszenia dziecka, organizm musi nagle stawić czoła sytuacji zgoła odmiennej. O ile wcześniej cała energia była kierowana do wewnątrz, teraz energia musi być wydatkowana na zewnątrz, jest kierowana już nie na własne ciało z dzieckiem, lecz na samo dziecko. Zmiany hormonalne pod postacią Baby Blues dotyczą aż 80% kobiet. Kobieta w tym okresie ma obniżony afekt, jest zmęczona, apatyczna, często mniej zainteresowana dzieckiem, zirytowana. Czasami Baby Blues objawia się pobudzeniem opartym nie na radości, lecz na niepokoju i lęku. Tego typu wahania nastroju mogą trwać do około 6 tygodni, po tym czasie ustępują. Zazwyczaj nie stosuje się żadnych leków lub terapii - Baby Blues, przy odpowiedniej, pełnej zrozumienia postawie rodziny, zanika samoistnie.

Reklama

Syndrom stresu pourazowego

Innym zaburzeniem związanym z pojawieniem się dziecka jest syndrom stresu pourazowego po porodzie. Kobieta może przeżyć poród dziecka jako sytuację naznaczoną niezwykle silną dawką stresu i sytuację, która przekracza jej zasoby i strategie radzenia sobie. Czynnikami sprzyjającymi wystąpieniu poporodowego PTSD jest neurotyczna, lękowa osobowość matki, słaba odporność na stres, sztywność osobowości, ale także trudny poród (szczególnie taki, który zagrażał życiu matki lub dziecka) i samotność lub izolacja od bliskich. PTSD po porodzie objawia się tak, jak klasyczny Syndrom Stresu Pourazowego, tj. koszmarami sennymi o treści traumatycznego wydarzenia, powracaniem myślami do sytuacji porodu, występowaniem stanów i napadów lękowych oraz obniżeniem nastroju i poczuciem krzywdy oraz straty. Szok poporodowy może samoistnie minąć, lecz jeżeli ulega on przedłużeniu, należy podjąć konsultację z psychologiem, jak każdy bowiem nieleczony kryzys psychiczny, PTSD może doprowadzić do trwałych zmian i bardzo negatywnych skutków, jak np. odrzucenie emocjonalne dziecka lub wykluczenie leczenia medycznego w przyszłości.

Psychoza poporodowa

Niewątpliwie najbardziej niebezpiecznym zaburzeniem psychicznym występującym po urodzeniu dziecka jest psychoza poporodowa. Bywa mylona z depresją poporodową, chociaż dość szybko dają się zauważyć znaczące różnice. Psychozapoporodowa może wystąpić od trzeciej doby po porodzie lub później - po trzech tygodniach. Podobnie, jak w depresji poporodowej, w psychozie zawiera się obniżenie nastroju i bezsenność, lecz z czasem dominującym wątkiem staje się lęk o życie dziecka. Lęk ten ma zdecydowanie nasilony charakter, wręcz obsesyjny, racjonalne myślenie zostaje zaburzone, pojawiają się urojenia, halucynacje, nastawienie paranoidalne. Młoda matka może bez końca myć butelki w obawie przed zarazkami lub wykazywać patologiczną nieufność przed obcymi ludźmi i w oparciu o swoje obawy nie wychodzić z dzieckiem z domu. Chwiejność emocjonalna i psychotyczne elementy sprawiają, że zachowanie kobiety zazwyczaj nie pozostaje niezauważone. Interwencja powinna obejmować wizytę u psychiatry, psychoterapeuty i włączenie odpowiednich leków. Psychoza poporodowa zazwyczaj po podjęciu odpowiednich działań ustępuje, jednak konieczna jest szybka interwencja (także z uwagi na zdrowie dziecka). Zdarzają się również nawroty psychozy poporodowej.


zdronet
Dowiedz się więcej na temat: Baby blues | depresja poporodowa
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy