W jakim wieku nalepiej zostać mamą?

Nieważne, ile masz lat - w każdym wieku możesz być fantastyczną matką. Ale nie da się zaprzeczyć, że z biegiem lat podejście do wychowania dziecka, priorytety życiowe, sytuacja zawodowa itp. zmieniają się dość mocno.

- Sama urodziłam pierwsze dziecko, mając niewiele ponad 20 lat, trzecie zaś już po czterdziestce - mówi Katarzyna Ziegler, psychoterapeutka i trener rozwoju osobistego.

- Wiem zatem doskonale, że macierzyństwo młodej dziewczyny różni się bardzo od tego, jak przeżywa je dojrzała kobieta. Nie jest gorsze ani lepsze, po prostu inne. W każdym wieku mamy bowiem inne mocne strony, ale też inne ograniczenia. Jednak bez względu na metrykę, zawsze możemy być wspaniałymi mamami. Wspólnie z ekspertem podpowiemy ci, jak cieszyć się macierzyństwem w twoim wieku. Pokażemy, na co powinnaś uważać, wychowując maluszka, ale też wskażemy, co jest twoim atutem właśnie teraz, na tym etapie życia, na jakim jesteś. Sprawdź!

Choć z roku na rok spada procent Polek, które rodzą dziecko w tak młodym wieku, prawa natury się jednak nie zmieniły: z medycznego punktu widzenia to najlepszy moment na zajście w ciążę!

● Jako młoda mama dobrze znosisz ciążę i szybko wracasz do formy po porodzie.

● Jesteś bardzo elastyczna i spontaniczna. Zmiana rytmu dnia lub zarwanie kilku nocy nie jest dla ciebie problemem.

● Grasz z dzieckiem w piłkę, wspinasz się z nim na drabinki, chodzisz po górach. W efekcie twój maluch ma duże szanse na bycie sprawniejszym fizycznie niż dzieci nieco starszych rodziców.

● Twoje życie zawodowe dopiero się zaczyna, nie masz więc dużo do stracenia; rok czy dwa lata przerwy nie złamią ci kariery, a dziekankę na studiach dostaniesz bez problemu, jeśli zechcesz.

● Jesteś mamą-kumplem, chętną do zabaw, wygłupów, śmiechu. Będziesz miała ze swoim dzieckiem znakomity kontakt, także wtedy, gdy będzie już nastolatkiem.

Może brakować ci wiedzy, umiejętności oraz cierpliwości do dziecka. A fakt, że twoi znajomi nie mają jeszcze dzieci, sprawia, że nie masz kogo się poradzić np. w sprawie ząbkowania. Dopadać cię będą myśli o tym, że koleżanki się bawią, a twoja młodość już się skończyła. Możesz złościć się nie tylko na siebie, ale też na dziecko. Rozstępy czy pociążowy brzuszek mogą doprowadzać cię do histerii.

● Idź do szkoły rodzenia. Dzięki temu poczujesz się pewniej w roli mamy.

● Nie bój się pytać. Szukaj informacji. Znajdź zaufanego lekarza pediatrę, kup książkę o pielęgnacji niemowląt, czytaj czasopisma dla mam.

● Proś o pomoc, kiedy jesteś zmęczona. Partnera, mamę, teściową, koleżankę. Młode mamy często tego unikają w obawie, że ludzie powiedzą: "No tak, nie daje sobie rady".

● Jeśli mieszkasz z rodzicami czy teściami postaw granice i nie daj wejść sobie na głowę. Powiedz, że jesteś wdzięczna za wsparcie w opiece nad dzieckiem, ale chcesz, by inni respektowali zasady wychowawcze, jakie ustaliłaś.

● Nie daj sobie wmówić, że macierzyństwo to koniec młodości! Szybko przekonasz się, że z maluchem też można podróżować i prowadzić życie towarzyskie.

To doskonały wiek, żeby zostać mamą. Twoje ciało wciąż jest młode, sprawne, i masz wszelkie szanse, żeby bez problemów przejść ciążę i poród. Jednocześnie masz już pracę, stałego partnera, a może nawet mieszkanie. A jednak decyzja o tym, że to "już teraz", wcale nie przychodzi ci tak łatwo...

● Łączysz w sobie dojrzałość i odpowiedzialność z radosną młodością i spontanicznością. Przy dziecku to bardzo dobra mieszanka cech.

● Żyjesz w stabilnym związku, dziecko będzie więc miało dwójkę kochających rodziców.

● Masz wokół siebie wiele młodych mam: będziesz więc miała kogo się poradzić, komu zwierzyć, z kim iść do parku. Twój maluch zaś będzie miał wielu kolegów.

● Jesteś pewna siebie, nie dasz sobie wmówić, że jedyna słuszna metoda wychowawcza ma 40 lat i pochodzi od twojej teściowej. Wiesz, jak chcesz wychować dziecko.

Może być ci trudno pogodzić intensywną pracę zawodową z byciem mamą. Będziesz obawiać się, że urlop macierzyński zepchnie cię ze ścieżki awansów i podwyżek. Chęć pogodzenia wszystkiego: dobra dziecka, kariery zawodowej i dbania o związek z partnerem może sprawić, że przecenisz swoje siły.

U kobiet między 30. a 35. rokiem życia najczęściej występuje depresja poporodowa. Wszyscy bowiem oczekują od nich, że będą szczęśliwe i spełnione, bo dziecko pojawiło się w idealnym momencie ich życia. A one cierpią, próbując sprostać tej wizji, i udają, że "dają radę".

● Pozwól sobie na radość z macierzyństwa. Zwolnij tempo. Nie umawiaj się co wieczór ze znajomymi, bo tak zawsze robiłaś, i chcesz udowodnić sobie i światu, że nic się nie zmieniło. To jest czas dla ciebie i dziecka!

● Jeżeli zamierzasz godzić karierę z macierzyństwem i chcesz jak najszybciej wrócić do pracy, znajdź nianię, której będziesz mogła zaufać. Nie uda ci się dobrze pracować, zamartwiając się o dziecko.

● Jeśli twoja kariera nie satysfakcjonuje cię, wykorzystaj urlop macierzyński na zmiany; to dobry czas, by poszukać nowego zajęcia albo założyć własną firmę.

Jeszcze 20 lat temu byłabyś sensacją towarzyską, a lekarz pokazywałby cię studentom jako kuriozum. Dziś mam rodzących dziecko po 40. jest coraz więcej i nikogo już one nie dziwią. Ciesz się więc macierzyństwem i nie zamartwiaj bez powodu!

● Macierzyństwo w tym wieku jest wielką radością i wszystko zostaje mu podporządkowane. Spędzisz więc z dzieckiem więcej czasu niż młodsze mamy.

● Świadomość, że musisz mieć siłę na wychowanie dziecka, sprawia, że dbasz o dietę, uprawiasz sport itp. Jesteś dojrzałą mamą, ale za to w świetnej formie!

● Twoja pozycja zawodowa i finansowa jest dużo lepsza niż 10 czy 20 lat temu, więc łatwiej pogodzić ci pracę z macierzyństwem i znaleźć między nimi równowagę.

Dziecko wywraca życie do góry nogami, co w dojrzałym wieku jest trudniejsze do zaakceptowania. Zarwane noce, bałagan w domu, brak codziennej rutyny mogą cię złościć i drażnić, każąc ci wyładować się na dziecku lub partnerze. Możesz też oczekiwać od malca, żeby zachowywał się jak dorosły, taki "stary maleńki": nie przeszkadzał w rozmowach, rozumiał wasze dowcipy, siedział przy stole godzinami itp.

Grozi ci również bycie nadopiekuńczą. Starsi rodzice najczęściej trzymają dzieci pod kloszem i... przekarmiają je. Z badań wynika, że otyłe maluchy to przeważnie dzieci dojrzałych matek!

● W czasie ciąży zrób badania prenatalne; wiele wad wrodzonych leczy się jeszcze w łonie matki! Znajdź zatem dobrego ginekologa i pilnuj terminów kolejnych wizyt.

● Nie zamartwiaj się swoim wiekiem. Ciesz się macierzyństwem i nawet jeśli ktoś uzna, że jesteś babcią swojego malca, spróbuj traktować to z przymrużeniem oka!

● Nie zaniedbuj partnera, nawet jeśli maleństwo jest dla ciebie teraz najważniejsze. Nie zawłaszczaj malucha tylko dla siebie, daj mężowi włączyć się w opiekę nad nim.

● Staraj się nie rozpieszczać brzdąca. Pociechy starszych rodziców są znacznie częściej wychowywane jak mali królewicze. Późniejsze zderzenie z rzeczywistością bywa dla tych dzieci bolesne.

● Nie próbuj wychowywać dziecka tak, jak wychowywałaś starsze dzieci (jeśli je masz). Wiele się zmieniło choćby zalecenia żywieniowe, kalendarz szczepień, itp. Śledź nowe trendy!

Ciekawostka...

42 proc. Polek decyduje się na pierwsze dziecko dopiero po trzydziestych urodzinach.

Konsultacja: Katarzyna Ziegler, psychoterapeutka. Tekst: Liliana Fabisińska